Chwast może być bardzo użyteczną rośliną leczniczą w świecie roślin. Nasi przodkowie spędzili wiele czasu na badaniu wszystkiego, co było związane z roślinami występującymi na polach i łąkach. W ten sposób mniszek lekarski (często nazywany mleczem polnym) dołączył do listy roślin leczniczych.
Rośliny mogą rozprzestrzeniać się na nowe obszary, wykorzystując swoje zdolności adaptacyjne. Nasz bohater, znany również jako latawiec, jest mistrzem w tym wyczynie. Potrafi latać na kwiatach i przenosić nasiona w daleką podróż. W krótkim czasie może pokryć duże obszary i jest tak duży, że może opanować nawet całe miasta. Rolnicy nie są zachęcani do jego uprawy. Jako surowce lecznicze można stosować sok i ziele mniszka. Warto przyjrzeć się ich działaniu.
Spis Treści
Surowiec roślinny
Mniszek lekarski to roślina wieloletnia, która występuje powszechnie w Europie. W Polsce uznawany jest za chwast, a na polach za szkodnika. Z części nadziemnych zbieranych wiosną i suszonych w cieniu lub na słońcu uzyskuje się ziele mniszka lekarskiego. Biały, mleczny sok znajduje się we wszystkich częściach rośliny. W badaniach wykazano, że cała roślina oczyszcza organizm z toksyn i nagromadzonych substancji, ale szczególnie ważne są korzenie i łodygi. Z korzeni i łodyg często przygotowuje się naturalne preparaty lecznicze. Kwiaty mogą być również wykorzystywane do sporządzania naparów. Produkt ten jest stosowany w celu poprawy stanu zdrowia i jest od dawna wykorzystywany w medycynie ludowej.
Mniszek lekarski – właściwości lecznicze
Mniszek lekarski jest naturalnym surowcem, który zawiera wiele aktywnych składników, które mają lecznicze działanie. Do głównych związków czynnych w mniszku lekarskim należą laktony seskwiterpenowe o gorzkim smaku, których istotnym składnikiem jest glukozyd kwasów taraksowych. Zawiera również kwasy fenolowe oraz polifenole. Zawiera również sole potasowe, triterpeny, sterole i inulinę. Związki te mają działanie oczyszczające i odtruwające organizm. Mogą one tworzyć wiązania z toksycznymi produktami przemiany materii, co daje im podobne działanie antyoksydacyjne.
Syrop z mniszka lekarskiego
Do właściwości żółciopędnych syropu z mniszka lekarskiego i innych preparatów z mniszka należy działanie żółciotwórcze. Zwiększają one wydzielanie żółci przez wątrobę i ułatwiają przepływ żółci przez przewody żółciowe. Mniszek lekarski poprawia trawienie, a poprzez wpływ na trzustkę powoduje obniżenie poziomu cukru we krwi (łagodne wzmożenie wydzielania insuliny). Mniszek lekarski ma działanie moczopędne ze względu na zdolność wpływania na nerki. Działa to jako pośredni detoksykator poprzez usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii. Właściwości antyoksydacyjne uzyskuje się poprzez hamowanie powstawania wolnych rodników na poziomie komórkowym. Zewnętrzne stosowanie surowca na skórę przyspiesza gojenie i wspomaga jej regenerację. Posiada właściwości antybakteryjne i przeciwgrzybicze. Okład ze świeżego soku mniszka lekarskiego może mieć właściwości przeciwwirusowe. Można go stosować bezpośrednio na brodawki i kurzajki, co powoduje ich obumieranie i rozpad (przy długotrwałym stosowaniu). Działanie to jest podobne do działania jaskółczego ziela Glistnika.
Mniszek lekarski: Zastosowania
Mniszek lekarski jest stosowany w leczeniu wielu chorób ze względu na swoje właściwości. Jego działanie jest łagodne i wspomagające.
Choroby, które wpływają na układ trawienny
- zastój żółci,
- zaburzenia trawienia,
- brak apetytu.
Zewnętrzne choroby skóry:
- infekcje grzybicze i bakteryjne
Regulacja problemów skórnych
- kurzajki,
- brodawki.
Działanie wspomagające
- reumatyzm,
- podagra,
Wczesne stadia cukrzycy.
Bardzo mała ilość moczu.
Mniszek lekarski ma szeroki zakres korzyści. Po zastosowaniu wszelkich produktów leczniczych mogą wystąpić skutki uboczne. Surowiec ten jest bogaty w składniki odżywcze i powinien być stosowany wyłącznie po konsultacji z lekarzem.
